جداسازی و شناسایی اکتینومیست های ناحیه لیپار دریای عمان و بررسی اثر ضدمیکروبی آنها بر علیه برخی سویه های بیماری زا

امروزه، مصرف بی رویه آنتی بیوتیک ها و افزایش مقاومت دارویی، کشف و شناسایی ترکیبات آنتی بیوتیکی جدید را اجتناب ناپذیر کرده است. به منظور کشف ترکیبات ضدمیکروبی جدید، توجه محققین به محیط های کمتر کاوش شده، جلب شده است. اکتینومیست ها با ارزش ترین پروکاریوت های شناخته شده، از لحاظ اقتصادی و زیست فناوری می باشند که دارای قابلیت تولید متابولیت های ثانویه مانند آنتی بیوتیک ها می باشند. هدف از این پژوهش جداسازی و شناسایی اکتینومیست های دریای عمان و بررسی ترکیبات ضد میکروبی آنها بوده است. نمونه آب از ناحیه لیپار دریای عمان جمع آوری گردید. پس از انجام پیش تیمار حرارتی بر روی نمونه آب، از محیط های گلیسرول گلایسین آگار، نشاسته کازئین آگار و نشاسته نیترات آگار با دو غلظت نمکی متفاوت، به منظور جداسازی اکتینومیست ها استفاده شد. با بررسی های اولیه 35 جدایه متعلق به اکتینومیست ها شناسایی شدند. سنجش کیفی تولید ترکیبات ضد میکروبی با دو روش کشت تقاطعی و نقطه ای علیه 21 پاتوژن انسانی و گیاهی انجام شد و بهترین تولید کنندگان ترکیبات ضد میکروبی برای مرحله بعد انتخاب شدند. برای سنجش کمی تولید ترکیبات ضد میکروبی مربوط به دو جدایه 275 acو 130ac، از دو محیط پیش کشت و سه محیط تخمیری استفاده شد. بعد از انتخاب بهترین محیط ها برای هر باکتری سه حلال آلی اتیل استات، کلروفرم و دی کلرومتان به منظور استخراج ترکیبات ضد میکروبی استفاده شد و میزان هاله مهاری ناشی از ترکیبات، با روش انتشار از دیسک مورد بررسی قرار گرفت. برای جدایه ac130 به ترتیب دی کلرومتان و کلروفرم و برای جدایه ac275 کلروفرم و سپس دی کلرومتان سبب استخراج بهتر ترکیبات ضد میکروبی شده بودند. در نهایت شناسایی مولکولی جدایه های برتر با استفاده از ژن s rrna16 صورت پذیرفت.